»  “Waarom Wittgenstein Mijn Held is” (60K) , De Filosoof juni 2010. Wittgenstein: twee citaten “But the idealist will teach his children the word ‘chair’ after all, for of course he wants them to do this and that, e.g. fetch a chair. Then where will be the difference between what the idealist-educated children say and the…

De uniciteit van schilderijen is waardevol omdat alleen dat ene schilderij de sporen draagt van de lichaamsbewegingen van de schilder—een causale connectie. Ieder zijn eigen Denker (Rodins bronzen afgietsel) in de tuin is minder gek dan ieder zijn eigen Guernica aan de muur. (Dit is ook commentaar op Benjamins analyse: weliswaar willen we die werken…

Wittgenstein, in TLP 3.332, says something about sentences which sounds awkward, but is perfectly clear when applied to pictures. So the insight in the lemma may well depend on his picture theory of language. 3.332 No proposition can make a statement about itself, because a propositional sign cannot be contained in itself (that is the…

…Dreams have psychological reality, but not by intentional design… Dreams have psychological reality, but not like our behaviour has, not by intentional design. If dreams can be characterised as a neuronal storm in our brains, then what comes along during those storms will be remnant of previous events, or rather: it will cause the mind…

What is the isomorphy between a sentence and the world it describes? Looking at the photograph, and assuming the world was similar to what we see in it—let us say we hold the photograph up to the scene it depicts—it makes clear sense to claim that the fork is to the left of the plate…

So I hear Douwe Draaisma say—in an interview on television—that we have many kinds of memory, at least one per sense organ and then a lot more of them. (I like that model). And he defines memory as anything we retain from the past to deal with the present. (I like that definition). And he…

Net zoals voor Schopenhauer onttrekt zich ook voor Adorno iets aan onze kennis-claims, maar voor Schopenhauer is dat de Wil, een ongevormd Ding an Sich—terwijl dat voor Adorno nog ideologischer en “nominalistisch onvermogender” zal zijn dan de standaard waarheidsclaims van de wetenschappen. De Wil gaat immers de particulariteit van individuele dingen en gebeurtenissen verre te…

De ethiek, de psychologie en het recht draaien om het zelfbeeld dat het subject ontleent aan introspectie, de spiegel en de anderen. Hoewel deze wegen alle bijdragen aan dit zelfbeeld, zijn het, volgens mij, “de anderen” die het beheren. Deze these staat op gespannen voet met de moderne opvatting van het zelf als geconcipieerd en…

The first sentence of Kant’s Critique of Judgement (of section 1), in my reading, presents us with the flawed view of human beauty–without mentioning human beings there, and apparently Kant didn’t mean to either–that is threaded through contemporary culture: the view that requires one to treat the object of the gaze as if represented. Gerwen,…

In par. 9 onderzoekt Kant de vraag wat eerst is: het genoegen of het oordeel over het object dat dit genoegen teweegbrengt. Hiermee reageert hij onder meer op de theorie van David Hume die meent dat schoonheid een sentiment is, en dat onze dialoog achteraf alleen dient om erover te praten. Kant, nu, omdat hij…