Philosophy of the Arts

Film

How to use film in philosophy, and to think philosophically about films.

Is de demente (nog) een persoon?

De vraag in de titel klinkt waarschijnlijk hard, maar zo is hij niet bedoeld. Een demente verdient al het respect dat mensen verdienen. Maar blijft een mens altijd een persoon, of komt er een moment waarop het dementeren zo ver gaat dat men wel nog lid is van een persoonssoort (de mens), maar niet meer…

Read more

The boredom of computerisation

Listening to the radio is not just about the music. JazzFM, SkyRadio, and many other radio stations broadcast randomly chosen selections from a selection of music. Perhaps the initial selection (of what should be in the database) was made by humans—or maybe they used an algorithm such as iTunes’ Genius. …With computerised radio stations the…

Read more

Up In the Air (2009)

Thoughts I formulated about living in-between persons, put into a film. Very consistently. Clooney is great; one, also, gets the impression the film is about him. (IMDB)

Read more

Iconising the Holocaust

Perhaps, Claude Lanzmann, in his review of Spielberg’s Schindler’s List, assumes that representations of the Holocaust of necessity become iconic images, assuming, also, that some images shouldn’t be allowed to: photos and films of real events shouldn’t (but why?), nor should pictures of stereotypical Jews (most of these stereotypes stem from Nazi propaganda films), or…

Read more

Het concept op de subjectplaats

We bespraken gisteren de analyse van Ted Cohen van Kant’s uitleg van het smaakoordeel. Cohen claimt dat als we een film, Psycho bij voorbeeld, mooi vinden dat er dan twee concepten in het geding zijn: In het smaakoordeel “Psycho is mooi.” wordt een predikaat (“is mooi”) toegeschreven aan een subject (“Psycho“). Cohen’s these over het…

Read more

Historical Sensations in Shoah

One of the assets of Claude lanzmann’s film Shoah is this that it presents moral witnesses in places that are sure to stir their memories. Lanzmann did not invite them over to the studio for an interview, nor did he visit them in their own homes. The relevant places are either historical sites (the camps;…

Read more

Representing a token of a type

“But how can he tell what the holocaust was, if he is telling the story of a German who saved 1300 jews, while the overwhelming majority of the jews was not saved? Even when he shows the moment of the deportation to the Cracau ghetto, or the camp officer shooting at the deported, how can he do justice, even then, to the normalcy of the procedure of murder, the machinery of the extermination? It did not go like that for everyone. In Treblinka, or in Auschwitz, the possibility of salvation was inconceivable.” (Lanzmann). … (read on)

Read more

Baumgarten en de cognitivistische drogrede

Baumgarten realiseerde zich (tenminste impliciet) dat schoonheid als een vorm van (geperfectioneerde) kennis beschouwen tot een cognitivistische drogrede leidt. Is er immers betere zintuiglijke kennis denkbaar dan die die door een film wordt geleverd: zet ergens een camera en microfoon neer en laat die de voorbijtrekkende werkelijkheid opnemen en het resultaat is een extensief heldere,…

Read more

Nog naar aanleiding van Baumgarten

De manier waarop de rationalisten de werkelijkheid benaderen, maakt dat men die deductief kan begrijpen. Eerst was er de aanname dat de wereld logisch in elkaar zit en toen kwam de monadologie. [Een dergelijke identificatie van semantische werkelijkheid (hoe mensen de wereld begrijpen) met logische relaties tussen objectieve gegevens (alleen gaat het nu om neurofysiologische…

Read more

Iconische Ironie

Voor degenen die afgelopen college moesten missen: we hebben naar een YouTube-filmpje gekeken: Der Untergang (Personeelsuitje). Hierin wordt op hilarische wijze de draak gestoken met de manier waarop Hitler en de zijnen zichzelf hyperserieus namen. De reden waarom ik dit filmpje liet zien is de volgende: we hebben het eerder over iconische afbeeldingen gehad, en…

Read more