Teams en de ander

In mijn optiek is het niet zozeer het voortdurende alleen thuis zitten wat de corona-crisis zo ellendig maakt, maar de vergaderingen in Teams, Zoom, Skype enzovoort — on-menselijke media waarin iets zeggen louter zenden is en stilte afdwingt en waarin iedereen iedereen observeert en niemand iemand kan aankijken. Teams is geen praktijk — Teams parasiteert op onze praktijken (die er de mogelijkheidsvoorwaarde voor vormen) en vervangt hun menselijkheid.

Het observeren in Teams is niet de blik van de ander die ons tot schaamte aanzet — het is louter observeren zonder wisselwerking, mensen als objecten bejegenen, niet wederkerig als een persoon. En onze goede bedoelingen doen hier weinig aan af.

` “Gezien-worden-door-de-Ander” is de waarheid van “de-Ander-zien”.’ Sartre, Being and Nothingness blz. 281, mijn vertaling.

Zie mijn Zullen we contact houden. Hoe we de geest uit ons wereldbeeld verwijderen. Utrecht Klement, 2018. voor dit type betoog en meer.