Adorno’s nominalisme en zijn realisme

Adorno is nominalistisch voor zover hij stelt dat de kunstenaar niet mag proberen iets transparant af te beelden (dat zou ideologisch zijn: ieder positieve representatie suggereert grip die er niet is). Dus moet de kunstenaar experimenteren met zijn materiaal—iets anders staat hem niet open.
Maar Adorno is ook een realist in de zin dat hij meent dat met zulke experimenten het andere van de afbeelding zal schijnen. (Bomba’s zwijgen zegt echt iets: wij weten wat er niet gezegd wordt).