Kant en Hume

Volgens Hume geeft het smaakoordeel uiting aan een schoonheidssentiment. Zo’n sentiment is subjectief (het is partieel en het geeft geen informatie over de werkelijkheid). De discussies die we voeren over het mooie kunstwerk (naar aanleiding van onze emotie) zijn echter wel objectief: ze betreffen het object en de gepaste houding die men ertegenover moet innemen.
De manier, nu, waarop Teddy Cohen Kant leest (zie hoofdstuk 3, § 2.2.4), is te begrijpen als een poging om Humes standpunt in Kants analyse terug te vinden. Die poging is weliswaar goed te verdedigen, maar dat komt vooral omdat Kant over deze kwestie geen directe uitspraken doet, en hij ook anderszins wel wat vaag is over de rol van de concepten waarmee wij (vooral de complexere) kunstwerken begrijpen.

Cohen, Ted. 1990. “An Emendation in Kant’s Theory of Taste.” Nous 24:137–45.