Baumgarten

Baumgarten zet een theorie (!) op over waarneming en schoonheid. Dit is filosofie, if anything, maar zeker geen kunstkritiek.
De crux van zijn theorie is dat de ervaring van schoonheid een perceptuele ervaring is, geen intellectuele.
Deze stelling vinden we later terug bij Hegel (schoonheid als de zintuiglijke presentatie van een idee); bij Wollheim (Zien-in is een perceptuele ervaring); en bij Levinson (expressie dringt zich onmiddellijk aan ons op, is geen conclusie van een redenering).