Macrofagen en verantwoordelijkheid. Alweer een symptoom bestreden

In het NRC van afgelopen vrijdag een kort stukje over weer een wetenschappelijke ontdekking: vetzucht activeert van bepaalde stoffen in de vetcellen die standaard zowel een negatieve als een positieve werking hebben en normaliter in balans zijn, macrofagen, vooral de negatieve variant en die veroorzaakt ontstekingsreacties die leiden tot verminderde gevoeligheid voor insuline, en daarna suikerziekte.
Wetenschappelijk bewezen. Dit is de waarheid, de werkelijkheid, zo zit het.

Effect van dit type onderzoek: nu we weten om welke stofjes het gaat, kunnen we door de positieve variant in te brengen de balans weer herstellen. Mooi toch? En wat is hier verder een effect van: dikke mensen hebben weer een reden minder om op het gewicht te letten, hun verantwoordelijkheid voor hun ongezondheid is weer verder afgenomen.

Zo kunnen we ook tegen de wetenschappen aankijken: de beta’s produceren ware kennis, die voorspellend en gekwantificeerd, en herhaalbaar is. Klasse. De ontwikkeling van de beta-wetenschappen volgt een interne dynamiek: betere instrumenten leidt tot nog meer kennis.
De samenleving hobbelt daar achteraan. Het is dweilen met de kraan open. Geen zorg, mensen, meer bewegen hoeft niet meer. Laat de fiets maar staan, kruip in de auto, zit, eet, en eet nog wat. Maak u vooral niet druk, maar zie dat u de juiste medicatie krijgt, u hebt er recht op, want het is er. (Ik geloof dat ik lol begin te krijgen in de toegepaste ethiek.)

Dassen, Huub. 2008. “Macrofagen in vetweefsel hebben twee gezichten. ” NRC-Handelsblad, 14 juni, 2008.