Emotioneel realisme

Dat de camera transparant laat zien of een emotie echt is of geacteerd, is niet waar het probleem gevonden wordt. Het relevante onderscheid is tussen geacteerd en gefingeerd (geveinsd). Een acteur probeert ons niet wijs te maken dat de door hem gerepresenteerde emoties echte emoties zijn, maar dat ze samen met de handelingen en gebeurtenissen (het karakter van) het personage uitmaken. Wat we een acteur zien doen is met andere woorden een aspect van representatie, van de kunstpraktijk dus—een onderdeel van de deal tussen het publiek en de makers, om in samenwerking een werkelijkheid tot leven te brengen.
Een gefingeerde emotie doet een heel andere aanspraak op zijn publiek: een morele.

De enige gefingeerde geacteerde emotie is een echte: als de acteur doet alsof zijn emotie bij zijn personage hoort, terwijl ze bij hemzelf hoort, en echt is. Zodra het publiek dit bemerkt is de fictie doorbroken.