Het landschap

Lees je M, het ‘maandblad’ van het NRC Handelsblad, van mei 2003, dan word je geconfronteerd met de teloorgang in het Nederlandse landschap. Fotoseries laten zien hoe in het verloop van een schamele twee jaar lieflijke lanschappelijke taferelen worden weggekapt en vervangen door snelwegen (vooral).
Waarom worden ‘bij ons’ de bomen zo gemakkelijk omgekapt? En wat verliezen we daar eigenlijk mee? De milieubeweging heeft schijnbaar maar één argument tegen bomenkap: bomen moeten blijven want ze leveren onze zuurstof.
De verantwoordelijke gemeentelijke diensten zullen daar snel mee klaar zijn, met dat argument. Men hoeft maar evenveel bomen op een andere plaats te planten en dat probleem is uit de weg en het ecosysteem behouden.

Mij dunkt dat wie humanistisch is ingesteld een veel beter argument heeft: Bomen (en andere vaste objecten, zoals huizen en straten) hebben een geschiedenis en daarmee dragen ze onze herinnering.