BODIES boring

Vrijdag bij de pers-opening van BODIES geweest. Poeha, echt saai.
Ik sta in de rij buiten te wachten en vraag me af op welke manier ik geëmotioneerd ga worden in de tentoonstelling. Of ik verschrikkelijk geraakt wordt door de lijken, waarvan het uithanglaken zegt dat ze “echt” zijn (hoewel men bezweerd heeft dat er niets van de lijken meer in zit). Of dat ik gechoqueerd wordt, als de filosoof die vindt dat men niet met lijken moet sollen.
Maar niets van dat alles gebeurt.

Een enkel plastinaat lijkt me anatomisch verantwoord, het zijn meestal de kleinere onderdelen. De grote lijken horen daar niet bij, die zijn te evident opengesneden volgens beginselen van vermaak. Maar vooral bedenk ik me dat ik hier niet over kan oordelen. Laat de anatomen zeggen of hier de bewijskracht van de lijken overeind is gebleven. (Maar die maakt het vaak allemaal niet zoveel meer uit, omdat ze al zo gewend zijn om met lijken te werken: hen boeit misschien de hele kwestie niet…)

Ik voel me met terugwerkende kracht genomen; voel dat ik heb bijgedragen aan de hype van dit gedoe. Het is het niet waard. Het is geen echte sensatie, en het is geen echte anatomie-les.

Ik heb thuis een paar anatomische atlassen en die heb ik ook wel eens doorgekeken. De eerste keren was ik wat geschrokken, maar later begreep ik vooral te weinig van wat er in te zien was.
Zo zit het ook bij BODIES: geen idee wat ik er gezien heb. Geen idee wat er bij het lijk hoort en wat bij degenen die het verwerkt hebben.

Volgens mij is het geen geringe taak om wetenschappelijke kennis te verbreiden, maar het is zo’n beetje als met Spielberg’s Schindler’s List: door die film weten alle Amerikanen nu (eindelijk!) dat er concentratiekampen zijn geweest, maar dat is het dan. Ze weten dat ze er geweest zijn, en zullen dat niet meer ontkennen, maar ze hebben nog immer geen idee van hoe het er was en hoe gevaarlijk het is er een film over te maken.

Zo weet wie naar BODIES gaat dat er lijken te zien zijn en dat die uit spieren en zo bestaan, maar hoe het precies zit en wat precies wat is: daarvan heeft men dan nog lang geen idee.

Sommige plastinaten hebben de bloedvaten er in sliertjes langshangen. In welke lichaam hangen ze zo? Enz. enz.