Philosophy of the Arts

Kant

Immanuel Kant, The Critique of Judgement

Gadamer over Kant

“Met Kants verzelfstandiging van de smaak tot een subjectief esthetisch oordeelsvermogen is volgens Gadamer de mogelijkheid van een eigen fundering van de geesteswetenschappen verloren gegaan.” Rob van Gerwen, Moderne filosofen over kunst, Klement, 2016, p. 232.

Read more

Waar de geest dan wel is

Swaab en mainstream neurofysiologisch ingestelde gamma-wetenschappen dwingen ons een antwoord in de verkeerde hoek te zoeken. Met “ons” bedoel ik mensen. Zij beweren dat de geest niets meer is dan de hersenen, dus gaan “wij” uitwegen zoeken uit dat reductionisme door te zeggen dat de geest meer is dan de hersenen, of zo. En door…

Read more

Kants Objectmodel van Natuurschoonheid

Aan het einde van de “Analytik des Schönen”, in een “Allgemeine Anmerkung”, onderscheidt Kant mooie dingen van mooie uitzichten met het argument (in mijn verwoording) dat mooie uitzichten alleen op empirische gronden mooi genoemd worden, louter omdat ze het vrije spel van de verbeelding aan de gang houden. Ze doen dat echter niet vanwege de…

Read more

Kant and the gaze

The first sentence of Kant’s Critique of Judgement (of section 1), in my reading, presents us with the flawed view of human beauty–without mentioning human beings there, and apparently Kant didn’t mean to either–that is threaded through contemporary culture: the view that requires one to treat the object of the gaze as if represented. Gerwen,…

Read more

Kunstschoonheid en de moraal

Zuivere schoonheid is amoreel (denk aan Kants uitsluiting van morele begrippen als bepalingsgrond van het zuivere smaakoordeel), maar hoe zit het met kunstschoonheid? Kunstschoonheid is afhankelijke schoonheid, ze hangt af van de bedoelingen van de kunstenaar en Kant lijkt het hierbij open te laten of hier morele bedoelingen in het geding zijn. Men kan ook…

Read more

Kant, KU, §9

In par. 9 onderzoekt Kant de vraag wat eerst is: het genoegen of het oordeel over het object dat dit genoegen teweegbrengt. Hiermee reageert hij onder meer op de theorie van David Hume die meent dat schoonheid een sentiment is, en dat onze dialoog achteraf alleen dient om erover te praten. Kant, nu, omdat hij…

Read more

Kant, KU, Opwinding en ontroering

De irrelevantie van opwinding en ontroering is Kants argument tegen de evocatie-theorie van artistieke betekenis, de theorie die meent dat de betekenis van een kunstwerk bestaat in hetgeen het werk in zijn beschouwer oproept. Kants argument werkt mooi tegen sentimentele oordelen (vgl. Savile), maar is lastig wanneer het om “tearjerkers” gaat, daar die voor hun…

Read more

Het concept op de subjectplaats

We bespraken gisteren de analyse van Ted Cohen van Kant’s uitleg van het smaakoordeel. Cohen claimt dat als we een film, Psycho bij voorbeeld, mooi vinden dat er dan twee concepten in het geding zijn: In het smaakoordeel “Psycho is mooi.” wordt een predikaat (“is mooi”) toegeschreven aan een subject (“Psycho“). Cohen’s these over het…

Read more

Kant en de XTC-pil

Wat, denk je, zou Kant zeggen over de subjectieve doelmatigheid van de XTC-pil? Als je het weet, lever je antwoord dan in via een mailtje. De XTC-pil (of LSD voor de ouderen onder ons) veroorzaakt een vrij spel der kenvermogens, toch? Is de pil mooi of wat we als gevolg van het innemen ervan waarnemen?…

Read more