Derde wet van de auto

Het is de auto die handelt op de weg, ook al is het de geest van de automobilist die er de motivatie voor levert.

De automobilist heeft zich dusdanig aan zijn nieuwe lichaam uitgeleverd, dat al zijn motivaties er rekening mee houden. Hij handelt niet als de belichaamde persoon die hij is zodra hij uitgestapt is, maar als de auto.
Dus is het zijn belang geworden zo snel mogelijk van A naar B te geraken en daarbij alle hem bij de wet toegestane handelingen te verrichten. Hij zal zo hard rijden als de drempels hem toelaten; hij zal onderbroken strepen overschrijden (ook als dat niet nodig is maar alleen maar handig); hij zal toeteren als fietsers of voetgangers in de weg rijden of lopen; hij zal boos zijn op fietsers wanneer ze zonder licht rijden of wanneer ze al oversteken terwijl het licht toch nog maar net op rood staat; hij zal door rood rijden, hoewel het niet mag, omdat het teveel moeite kost omdat hij zo hard op het stoplicht komt afrijden.
Het punt is, de automobilist kan best een aardige persoonlijkheid zijn, maar in de auto is hij “zichzelf” niet meer: hij is de auto geworden.